Quarantaine 40-45 Scheveningen (Macaroni dialogen 7)
Goeie toespraak, van die Alexander. Maar wel een raar gezicht, dat lege plein. Pa volgt de dodenherdenking op televisie. Elk jaar, slaat ie nooit over. …
Goeie toespraak, van die Alexander. Maar wel een raar gezicht, dat lege plein. Pa volgt de dodenherdenking op televisie. Elk jaar, slaat ie nooit over. …
Ik ben er ff uit geweest hoor, die Macaroni kan me wat! Pa kan uren toeven in zijn comfort fauteuil. Maar als oud zeeman kan …
Ik zit hier lekker, hoor, in t zonnetje! Hij kan het niet vaak genoeg zeggen. Pa is gelukkig met het nieuwe kussen voor z’n tuinstoel …
Dus wanneer kom je dan?! Morgen? Dan is het zondag, toch? Of nee, wacht ff… Pa heeft moeite met zijn tijdlijn. Hij gebruikt de papieren …
Nou, het is binnen, hoor. Stond om half 12 al voor deur!’ Pa doet dagelijks telefonisch verslag van zijn avonturen. Zeker nu de Macaroni crisis …
Dat had ik je nog niet verteld, toch? Pa stelt mij die vraag tijdens ons dagelijks mantelzorg-telefoontje. Het is een van de plotselinge wendingen die …
Of wij er nog geen last van hadden? Vroeg mijn vader, mild bezorgd, toen hij van de week belde. Last? Waarvan, Pa? vroeg ik, nog …